Op 18 augustus 2014 publiceerde de Belgische overheid het Koninklijk Besluit tot vaststelling van de drempelniveaus voor de binnenvloer-emissies van bouwproducten. Dit document limiteert de emissie van ongeveer 170 vluchtige organische stoffen (VOS) en carcinogenetische substanties.
Binnenvloeren en luchtkwaliteit
Vanaf 1 september 2015 zijn producten voor binnenvloeren die niet in overeenstemming zijn met het Belgisch Koninklijk Besluit (KB), niet meer toegelaten op de Belgische markt.
De reden voor deze nieuwe wetgeving is dat we vandaag de dag gemiddeld 85% van onze tijd binnen doorbrengen en de luchtkwaliteit is vaak problematisch. Verschillende studies hebben aangetoond dat lokalen gebruikt door kinderen en oude mensen een slechte binnenluchtkwaliteit hadden.
Mogelijke gevolgen van zo’n slechte luchtkwaliteit zijn concentratieverlies, irritaties, ademhalingsproblemen of zelfs kanker.
Wat is voor u als handelaar in bouwmaterialen of tegels, als plaatser of als eindgebruiker belangrijk betreffende de beperking van VOC-emissies zoals vastgelegd in het KB.
Welke producten vallen binnen het KB, en welke niet?
Volgende producten onder andere vallen binnen het KB : dekvloeren, tegellijmen, epoxy-harsen, primers, egalisaties, producten op basis van hout, decoratieve verven...
Producten die gebruikt worden in ruimtes die niet bestemd zijn voor mensen, in ruimtes voor industrieel gebruik of met verkeer van gemotoriseerde voertuigen (garages enz.), in laboratoria en reparatieproducten vallen niet binnen het KB.
Ook natuursteen, staalproducten, keramische vloertegels en de meeste glasproducten vallen niet binnen het KB.
Waarom zijn enkel vloerproducten opgenomen in het KB?
Producten voor binnenvloeren zijn de eerste stap. Er worden echter nieuwe regelgevingen voor binnenmuren en plafonds verwacht.
Voldoen producten getest volgens de Duitse en Franse regelgeving aan de criteria van het Belgische KB?
In Duitsland is een label met betrekking tot de VOC-emissies facultatief. Het Europees Emicode-label (EC1+, EC1, …) wordt het meest gebruikt.
In Frankrijk is een label (A+, A, B, C) verplicht.
In België is het niet nodig een label op de producten te zetten gezien ze verplicht moeten voldoen aan de bepalingen van het KB. Deze bepalingen baseren zich gedeeltelijk op de Duitse criteria, maar wijken op een aantal punten af. De grootste verschillen zitten in de waarden van acetaldehyde, formaldehyde en tolueen na 28 dagen. Hierin is de Belgische wetgeving strenger. Een product dat het Emicode-label draagt is niet noodzakelijk bijgevolg in overeenstemming met de maximum niveaus opgelegd in het Belgisch Koninklijk Besluit.
De niveaus in de Franse wetgeving komen in de meeste parameters niet overeen met de niveaus die vereist worden door de Belgische regelgeving.
Wat zijn de verplichtingen voor de producent, handelaar?
Elke fabrikant moet gedurende 10 jaar een dossier bijhouden en updaten dat aantoont dat de producten die hij op de markt brengt conform zijn. De enige verplichting van de handelaar is de bevoegde instanties te informeren als hij denkt dat één van zijn producenten of importeurs hem producten levert die niet in overeenstemming zijn met het KB.
Als een handelaar een product zelf aanpast of het onder zijn eigen naam op de markt brengt (private label), wordt hij beschouwd als de producent van dat product en heeft hij bijgevolg dezelfde verplichtingen als een fabrikant.
Wat met de stockproducten?
Het is niet toegelaten deze nog te verhandelen als ze niet in overeenstemming zijn met het KB.
Is het nodig om een label of logo op de producten te zetten?
Nee. De partij die verantwoordelijk is voor het product kan zelf beslissen al dan niet een label of logo op het product te plaatsen.
Zal er controle zijn op de markt?
Ja. De dienst Inspectie van de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid is gerechtigd om hierop controles uit te voeren. Deze controles kunnen ook uitgevoerd worden op de werf, hoewel de plaatser niet verantwoordelijk gesteld kan worden indien de door hem gebruikte producten niet in overeenstemming zijn met het KB.
